Dinky stond op stal want ze was hoefbevangen. Later hoorden we dat ze al langer ziek was.
Elke keer als ik op de manege kwam ging ik Dinky even knuffelen.
Twee weken geleden heb ik haar samen met mamma gepoetst, het lopen naar de poetsplaats ging moeizaam, zo zielig dat die arme schat pijn had.
Vandaag ging ik naar de les kijken van mijn vriendinnetje Alanya. Uiteraard wilde ik Dinky even gaan knuffelen, maar in haar stal stond een andere pony.
Maike vertelde dat Dinky er niet meer was......
Ik was best verdrietig toen ik het hoorde, maar mama zegt dat het beter is voor Dinky, nu hoeft ze geen pijn meer te hebben.
Rust zacht lieve Dinky!
